فناوریهای پس از برداشت
محمد عرفان بهرامی؛ مسعود هنرور؛ سمانه الهیان؛ اشکان رضایی
چکیده
با توجه به اهمیت اقتصادی حفظ ویژگی‌های مطلوب چغندرقند در سیلو، به‌کارگیری راهکارهای مناسب به منظور افزایش مدت زمان نگهداری این محصول پس از برداشت ضروری به نظر می‌رسد. پژوهش حاضر در دو مرحله مجزا به بررسی راهکارهای عملیاتی افزایش مدت زمان نگهداری چغندرقند در سیلو پرداخته است. در مرحله اول، اثر دماهای مختلف 4، 12 و 24 درجه سلسیوس و 15، ...
بیشتر
با توجه به اهمیت اقتصادی حفظ ویژگی‌های مطلوب چغندرقند در سیلو، به‌کارگیری راهکارهای مناسب به منظور افزایش مدت زمان نگهداری این محصول پس از برداشت ضروری به نظر می‌رسد. پژوهش حاضر در دو مرحله مجزا به بررسی راهکارهای عملیاتی افزایش مدت زمان نگهداری چغندرقند در سیلو پرداخته است. در مرحله اول، اثر دماهای مختلف 4، 12 و 24 درجه سلسیوس و 15، 30 و 40 روز نگهداری چغندرقند بر خصوصیات مختلف فیزیکوشیمیایی مانند میزان قند، شدت تنفس، و افت وزنی چغندر و در مرحله دوم، با کمک تیمارهای شیمیایی مختلف و استفاده از سطوح متفاوت کلرید کلسیم (2، 4 و 6 درصد) و شیرآهک (5، 10 و 15 درصد) و پاشش محلول آنها بر سطح چغندرقند، درصد قند، درجه خلوص، و شمارش کلی کپک و مخمر نمونهها بررسی شده است. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار اجرا و به منظور مقایسه میانگین یافتهها از نرمافزار minitab استفاده شد. یافتههای حاصل از این تحقیق نشان میدهد اضافه کردن این دو ترکیب در تیماری با 2 درصد کلرید کلسیم و 5 درصد شیرآهک به منظور کنترل و حفظ ویژگی‌های کیفی نمونههای چغندرقند دارای بیشترین اثربخشی است.
